Sana sarılmayı özledim demeyi yada elini tutmayı özledim demeyi isterdim... Var olmayan yaşanmışları özlüyoruz bizde...Başkalarının hayatlarından kesitleri... Diğerleri gibi yaşamak, bunu istemek. Görüyosun bazı şeyleri ama paylaşamıyosun. Sesin çıkmaz. Sanki birilerini kapar ağzını.
Hüzün var bu akşam içimde. Sesinle yaşayan bu ruhun hüzün var içinde...
Çocuk gibi umutlu ama gözleri dolmuş... Özlemeyi bile sevebiliyo insan yeri geldiğinde... Uçsuz bucaksız hayallerle yaşayan birbirini çok yakından tanıyan ama bi o kadarda uzak bedenlere sahibiz. Ruhum olabildiğince yakın sana, bedenim her ne kadar uzak olsada...
Emin olamıyorum bizden... aramızda sadece kelimelerden oluşmuş bi bağ... kelimeler nedirki? Birbirinden ayrı harfler. Ayrı harflerde, farklı cümlelerde birleşmeyi düşünmek ve buna inanmak... Bu dünyada herşey ölümlü aslında. Sen, ben, biz ve son. Elveda ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder